در مورد برج کج پیزا بیشتر بدانید

داستان ساخت برج پیزا

ساخت برج پیزا در 9 اوت سال 1173 میلادی آغاز‌ شد. در ‌ابتدا قرار ‌بود که برج ناقوس باشد و تا ۵‌ سال هم صاف بود اما درست بعد از تکمیل طبقه سوم در سال 1178، برج شروع به کج‌ شدن کرد. شهروندان شوکه شده ‌بودند چون کجی برج کاملاً مشهود بود. پی‌ریزی برج که تنها سه ‌متر عمق داشت، بر‌ روی مخلوط رسی متراکم ساخته شده ‌بود و خاک را تحت تاثیر قرار می‌داد. وقتی ساختمان برج بالا ‌رفت، خاک رس دیگر قدرت لازم برای راست نگه ‌داشتن برج را نداشت. بنابراین وزن سازه مرتباً به پایین فشار می‌آورد تا این‌که روی ضعیف‌ترین بخش خاک تاثیر ‌گذاشت.

بعد ‌از این اتفاق، ساخت آن به مدت 100‌ سال متوقف ‌شد. دولت امیدوار بود که خاک تثبیت ‌شود و قدرت لازم برای نگه‌ داشتن وزن برج را به‌ دست بیاورد. در‌ همان حین، ایتالیا درگیر جنگی وحشیانه و ویرانگر با جنوا بود.

برج کج پیزا

از ‌سر‌گیری ساخت‌ و ‌ساز

پس از آن وقفه‌ی 100‌ساله، در سال 1272 میلادی، مهندس ایتالیایی «جووانی دی سیمونه» قدم جلو گذاشت و شروع به اضافه کردن ۴ طبقه‌ی دیگر به برج کرد. در واقع تلاش او برای رفع کجی اولیه از طریق بلندتر ساختن یک طرف برج از سمت دیگر، به کجی برج افزود. دوباره در سال 1284 میلادی، ساخت و ساز متوقف شد. علت آن هم «نبرد ملوریا» بود که در آن، مردمان پیزا از جنوایی‌ها شکست خوردند. در سال 1319 میلادی، طبقه هفتم برج کامل شد. تا سال 1372 که اتاقک ناقوس برج ساخته شد، عملاً هیچ ساخت و سازی در برج انجام نشده بود. پس از آن دوباره تا قرن نوزدهم، برج به حال خود رها شد.

در سال 1838 میلادی «الساندرو دلا گراردسکا»، یکی از مهندسین شناخته شده‌ی ایتالیا، در نزدیکی پی برج یک گذرگاه حفر کرد تا مردم بتوانند معماری پیچیده‌ی شالوده‌ی برج را از نزدیک ببینید. اما باز هم برج از آنی که بود کج‌تر شد. احتمالاًٌ علت آن کاهش قوام خاک اطراف پی بود. انگار قرار بود این برج ۵۵ متری برای همیشه کج باقی بماند.

جنگ جهانی دوم

سرنوشت برج کج پیزا طی جنگ جهانی دوم شاید فقط ناشی از یک اقبال بلند و خوش شانسی باشد. این جنگ خانمان برانداز و وحشیانه که سراسر جهان را به ماتم‌کده‌ای خونین تبدیل کرده بود به ایتالیا و نزدیکی برج پیزا هم کشیده شد. وقتی سربازان آمریکایی به ایتالیا حمله کردند، به آنها دستور رسید تا تمام ساختمان‌های شهر را برای جلوگیری از خطر پنهان شدن تک‌تیر‌انداز‌های دشمن تخریب کنند. هیچ استثنایی برای این قانون وجود نداشت و در نتیجه‌ی پیشروی آمریکایی‌ها در خاک ایتالیا، صدها ساختمان با خاک یکسان شد. تنها چیزی که از نابودی برج کج پیزا جلوگیری کرد، عقب‌نشینی آمریکایی‌ها از آن قانون بود که ضرورت تخریب ابنیه تاریخی کشور را لغو می‌کرد.

مقاوم‌سازی برج

در سال 1964 میلادی، ایتالیا برای جلوگیری از واژگون شدن برج، درخواست کمک کرد. البته به دلیل اهمیت این ساختمان در صنعت توریسم شهر پیزا، دولت می‌خواست که برج همچنان کج باقی بماند. در نهایت تیمی از مهندسان و مورخان در «آزور» واقع در کشور پرتغال، گرد هم آمدند تا چاره‌ای برای این مساله پیدا کنند. آنها تصمیم گرفتند به عنوان یک راه‌حل موقت فعلاً یک وزنه تعادل از جنس سرب و به وزن 800 تن بر آن نصب کنند. در سال 1987 میلادی، اعلام شد که برج کج پیزا به همراه کل میدان کلیسای جامع، میراث جهانی یونسکو است. در سال 1990، برج کج پیزا به روی بازدید عمومی بسته شد. ناقوس‌ها را از آن جدا کردند و از قلاب‌هایی برای ثابت نگه داشتن برج استفاده شد.

در سال 2001 دوباره بازدید عمومی از برج کج پیزا برای توریست‌ها آزاد شد. حالا دیگر برج هم مقاوم است هم ایمن. رفتن به بالاترین نقطه‌ی برج تبدیل به محبوب‌ترین فعالیت توریستی شده است. با دانستن سرنوشت پر فراز‌و‌نشیب این برج و از سر گذراندن شرایط نامساعد، به سختی می‌توان نسبت به آن هیجان‌ زده نشد.